3 Eylül 2009

bir gülücüğe varmısınız?


Son yazımda belirtmiştim; çok fazla kalamıyorum yazılarımı otomatiğe ayarladım yalnızca yorumları onaylayıp çıkıyorum diye.
Bu gece birkaç arkadaşı ziyaret etmek istedim.
Gezerken yolum öyle biryerlere düştü ki duyarsız kalmak mümkün değil.
Yazılanları okudum,ağladım...
Hayat hep güzellikler sunmuyor herkese.
Yarın bu mücadelenin içinde olmayacağımızı kim garanti edebilirki bizlere?
Anneyim.....İster istemez kendi çocuğumu koydum yerlerine
ve kendimi koydum o ANNELERİN yerine...
Okudum ağladım,ağladım okudum..
Gülen yazmış;
Saçları güneş kokmayan çocuklar.Onların saçları güneş kokmuyor çünkü onların güneş kokacağı saçları yok.
Ağladım.
Elçin yazmış;
Bugün İzmir e gidiyorum...Daha fazla dayanamadım.Onların yanında olmak istedim.Yanımda onların biraz yüzlerini güldürecek yüreğimden kopan şeylerle gidiyorum
Ama önümüz bayram ve Onkoloji de hayat başka bir akar.Sevinç balonlarını kucaklamayı bekleyen minik ama sevgi dolu kalpler sizlerden gelebilecek yardımları bekliyorlar.
Sessiz sedasız gözyaşı döküp sayfadan çıkıp gitmek,pc nin başından kalkınca unutmak istemedim.
Ben imkanlarım dahilinde birkaç mutlu gülücük almaya karar verdim.
Eğer sizlerde yüreğinizi ısıtacak mutluluklara vesile olmak isterseniz lütfen EMİNE hanımla irtibata geçin.

2 yorum:

ÖRGÜÇANTAM-Hatice yazıcı dedi ki...

Canım senden başladım birkaç blog ilerlemişim yazıları okudum duygulandım. orda yorumumu da yazdım bahsedilen hastahanede, askerdeki oğlumda askere gitmeden 6-7 kadar TOG gönüllüsü olarak onkoloji bölümüne sıkça gidiyorlardı çocuklarla yaptıkları etkinlik fotolarına sevgiyle bakarım hep.
bende bir resim sergilerine katılmıştım. en kısa zamanda gitmeliyim yine diye düşündüm . teşekkürler yazın için canım sevgiler.

Her nerede , savaşını veren bu kocaman yürekli canlarıma yediden yetmişe hepsine sağlık,şifa diliyorum.
hassasiyetiniçin tekrar teşekkürler

icimdeki yolculuk dedi ki...

ben anne değilim çocuğum yok ama eminenin o yazısında salya sümük oldum eşim beni o halde görünce biri öldü sanmış:)
o yazıyı okuyupta duygulanmayan ağlamayan kendinden şüphe duymalı