geldikten sonra konu hakkında küçük bir araştırma yaptım.bunu da paylaşmak istedim.
oyunun yazarı 17.y.y. fransız tiyatrosu ozanı JEAN RACİNE ..
KONYA DEVLET TİYATROSU oyuncuları muhteşem bir performans sergilediler.
özellikle kostümler...öyle itina ve özenle seçilmişlerdi ki.
verilen emek ,özveri kendini ortaya koydu.
konu hakkında biraz hazırcılık yapıp bulduğum bilgiyi paylaşıyorum:
“Genç ve cebbar” padişah Dördüncü Murat, Bağdat seferine çıkmış; yokluğunda sarayın yönetimini, haremdeki güvendiği hatunlardan Roksan' a bırakmıştır. “Muhteris” Roksan, padişahın kardeşi olan, yumuşak huylu ve gururlu Şehzade Bayazıt' a aşıktır. Özetlemeye çalıştığım piyese adını veren- Bayazıt ise, Roksan’ ın bu aşkına olumlu yanıt verecek halde değildir. Zira, birlikte büyüdükleri Atiye ile karşılıklı, hem de “körkütük” bir aşk yaşamaktadırlar. Gel gör ki zavallı Bayazıt, aslında, padişah Murat tarafından her an öldürülmeyi bekleyen bir kadersiz şehzadedir. Bu ölüm korkusu ve baş entrikacı Sadrazam Ahmet'in de planları gereğince Şehzade Bayazıt, Roksan' ı sever görünmelidir. Hatta plan gereği, Padişah seferden dönmeden bu "zoraki" ikili evlendirilmeli, Bayazıt da bir an evvel tahta çıkmalıdır. Bütün bu komplolarda hep, Padişah'ın seferden başarısızlıkla dönmesi ihtimali göz önüne alınmıştır. Oysa Murat, -beklenenin aksine- büyük bir başarı kazanmış, "Bağdat Fatihi" unvanıyla Payitaht' a dönmektedir.(alıntı siyahkahve den.)
oyunun sonunu ben yazayım:
Atiye ile Bayazıt ın aşkını öğrenen Roksan Bayazıtı öldürtüyor.Atiye de kendini..
Roksan mı?son perdede heybetiyle beliren Murat onu hançerliyor.ihanetin bedeli olsa gerek...
Kayıtlar
